Novosibirsk Havaalanı çıkış kapısında, görevli bagaj fişinizi alıyor; fişteki bilgilerle valizinize takılan fişteki bilgileri dikkatle inceliyor. Birbirini tutuyorsa sizi çıkarıyor. İnanılmaz bir güvenlik önlemi. Hayranlıkla şaşkınlık karıştı birbirine. Çok geziyorum ama bu uygulamayı ilk defa görüyorum.
Katedralini, meydanını, büyük köprüsünü görerek şehir turumuzu yapıyoruz.
Alıştığınız sıkı kontrollerden geçip, sade ama işlevsel havaalanından Irkutsk’a hareket. Heyecan dorukta; Baykal Gölü’nü görmek için sabırsızlanıyoruz.
Yemyeşil ormanın ortasında uçsuz bucaksız, dünyanın en derin, en eski gölü. Güneydoğu Sibirya’da.
Bir katmanında petrol, diğerinde doğal gaz. Üstte binlerce çöpçü balığı; her gün temizlik yapıp gölü pırıl pırıl yapan (40 m’ye kadar taşları, çakılları görünüyor). Haberci balık, balık yağı çıkarılan saydam balık ve sayısız çeşitlilikte balıklar. Göl değil, anakara. Petrolünü, doğal gazını, çöpçüsünü, habercisini, yiyecek balık stokunu, sadece ölen balıkları yiyerek dengeyi sağlayan balıklar. Göl faunasının tamamını gördüğümüz akvaryumların olduğu müzeyi görmelisiniz.
Göz alabildiğine geniş ormanlık alanı, yemyeşil çayırlıkları, binbir renk çiçekleri görerek teleferik turumuzu yapıyoruz.
Irkutsk’tan tren yolculuğu başlıyor, sıkının sıkısı kontrollerden geçiyoruz. Sibirya’nın Ulan Ude şehrine varış. Tiyatro bina sayıları, korunmuş tarihi binaları ve en büyük Lenin heykeli. Saygılı, güler yüzlü, sade ve şık giyimli insanları. Kurtuluş günleri kutlamaları için millî kıyafet giymiş genci yaşlısı. Biz de aralarına karışıyoruz.
Ayağınızda ayakkabı varken gezin diyorlar. Söz tutarız.
Bir sonraki yazı: Sibirya’dan Moğolistan’a geçiş.
Yorum Yazın
Facebook Yorum