Bu sabah çocuk olsaydım keşke ,
Annem zorla uyandırsaydı ,
Annemin sesini duysaydım bu sabah ;
'' Kalk Oğlum fırına git ekmek al''
Saate hiç bakmazdım çocukken
Ne işim olur ki saatle ,
Sabah , öğle , akşam ve geceydi
Bizim için zaman sadece zaman ..
İki sokak ötede mahalle fırınımız vardı .
Her sabah sıcak ekmek alırdım.
Dünyanın en güzel kokusuydu taze ekmekler .
Eve gidene kadar tepesini yerdim ekmeğin ,
Annem hiç kızmazdı ama sofraya oturunca ,
Kopardığım tarafı kesip bana verirdi ..
Çocukken çay içmezdim , süt içerdim .
O sıcak ekmeğe sürülen yağ ve reçel kokusunu bir daha hiç duyamadım ..
Ben büyüdükçe her şeyin tadı değişti sanki ..
Sofrada çok oyalanmaz yemek bitince şükredip kalkardık .
Sofrada yüksek sesle konuşulmazdı , çocuklar hiç konuşmazdı ..
Birde tabakta yemek bırakmak olmazdı ,
Arkamızdan ağlarlarmış ..
Geçenlerde bir kafede rastladım
7 yaşlarında bir çocuk , yemeyeceğim diye annesine zulüm ediyor , istediği abur cubur yemekmiş ..
Çocuğa anlattım kendi çocukluğumu ,
Çocuk bana '' siz esir kampında yaşıyormuşsunuz '' dedi ...
Sen terbiyenin ne olduğunu biliyor musun dedim bende ..
Yüzüme baktı ters ters ...
Bak dedim , bir saattir etraftaki herkes senin mızmızlığını dinliyor , ve rahatsız ediyorsun ..
Şimdiki bazı çocuklar özgür yetişsinler diye toplum içinde nasıl davranacaklarını öğrenmeden büyütülüyor ..
Sofra adabı da kalmamış .
Gençler ellerine tepsi alıp odasına çekiliyor yemek için.
Ah ben !! ne kadarda geri kafalıyım ..
Bir yanım geçmişin güzelliğinde takılıp kalmış .
Geçti o günler oğlum geçti
Şimdi devir değişti ...
Bir zamanlar büyüklerin yaptıklarıyla , küçüklerin yaptıkları arasında epey fark vardı ..
Artık yok ....Şimdi her kes bir yol tutturmuş aklına eseni yapar olmuş. Kimse kimseyi takmaz olmuş haydi hayırlısı..
Yorum Yazın
Facebook Yorum