GÖZLER

Sanatçılar, yaşadıkları çevreden, toplumlardan, yüzyıllara damgasını vuran diğer sanatçılardan etkilenir. Yenilikler, daha modern sanılan yaşamlar, yeni buluşlar; 
bizi kendimizden uzaklaştırmaya başlamıştır. Bu nedenle insan iç dünyasını unutup ,hızla akan dış dünyada yarış halindedir.

Çabuk elde ediyor, çabuk ulaşıyor ve çabuk tüketiyoruz. Tekrar sesimizi duyabilsek, birbirimizin gözüne bakarak konuşabilsek, bakışlarımızdan birbirimizi sevebilsek….
             
Gözler kalbin aynasıdır.
Yalan nedir bilmez onlar..

Gözler iç dünyamıza ve dış dünyamıza açılan penceredir. Birçok duygularımız gözlerimizde ve bakışlarımızdadır. Geçirdiğimiz bazı hastalıklar, üzüntülerimiz, mutluluklarımız, sevinçlerimiz, hüzünlerimiz gözlerde iz bırakır. Küskün gözler, mutlu gözler, aşık gözler, kaygılı gözler, kararlı gözler, gamsız gözler, sevecen gözler, yorgun gözler, düşünceli gözler …vs…(insanların gözlerini ve bakışlarını incelerken ad koyabiliyorum )

Bakışlardaki ifadeyi ön planda tutan resimler, Anadolu kadınının yaptığı yazma oyaları ile dekore edildiğinde ortaya çıkan duygularla yoğrulunca gözlerden dışarıya oyalarla aktarılır .
Günlük yaşamımızda bir çok mutlu olaylarda acılarda insanlar birbirine sarılır.. Bu satılmaların özünde sevgi vardır. 
Sevgiler gözlerden kalbe yol bulur. Bu sevgilerle iç dünyamıza bir çok yolculuk yaparak , yaşanan anlarda birbirimizi daha iyi anlamaya başlarız. En önemlisi de gözlerimizin içine bakabilmek, hissedebilmek ve SEVEBİLMEKTİR. Seçimlere çeyrek kala günlerde , adaylar  birbirlerinin gözüne bakabilmeli .Halkında gözünün-taaa, içine bakarak konuşabilmeli ,halkla bütünleşebilmeli, koltuğu değil halkın çıkarını gözetebilmeli…..
        
 “Marifet nedir bilir misin? Taşlara bakan gözlerin çiçekleri görmesidir.”  MEVLANA