HASTANELERİMİZ

Türkiye Cumhuriyeti Sağlık Bakanlığı'na bağlı olarak kurulan hastanelerdir. Şehir hastaneleri, devlet hastanelerinden ve eğitim ve araştırma hastanelerinden farklı olarak bölgesel büyük sağlık kompleksleri şeklinde yapılandırılmıştır. Ülkemizde ilk şehir hastanesi Mersin'de açılmıştır.

Ancak benim kafama takılan konu şu: Arazi yapısı bizden, ancak neden Danimarkalıların işletmesine veriliyor, anlayamıyorum.

Yıl 2020. İstanbul Lütfi Kırdar Hastanesi’ne gitmeme sebep olan şey, bir misafirin getirdiği domatesti. Dilimde şişkinlik oluştu. Lütfi Kırdar’a gittim, iğne yaptılar, şişkinlik geçti. Ancak şunu söylediler: Süreyyapaşa Hastanesi’nde kan tahlili yaptıracaksın; hangi yiyeceklerin sana uygun olmadığını veya alerji yaptığını tespit ettireceksin, dediler.

Süreyyapaşa Hastanesi’ne gittim, durumu anlattım, kanımı aldılar. Henüz sonuçlar çıkmadan, yani “Şu gün gelin” denmeden, oradaki bir doktor bana alerji hapı verdi. “Bir ay sonra gel” dedi.

Alerji hapını içmeye başladım. Yolda, sokakta uyumaya başladım. Ayaklarımı zor atıyor, nefes nefese kalıyordum. Süreyyapaşa’ya tekrar gittim, bana bir sürü yanlış teşhis koydular. Yine aynı hastanede başka bir doktora çıktım, hiddetle durumu anlattım. Görevliyi çağırdı, ❝Kim verdi bu alerji hapını?❞ diye sordu ve azarladı. Hapı veren başka genç bir doktordu. Görevli, ❝Efendim, yeni gelmiş, o vermiş❞ dedi.

Süreyyapaşa Hastanesi'nin başhekimine yazdım ve hastaneden uzaklaştım. Özel Umut Hastanesi’ne gittim. Doktor başını kaldırdı, bana baktı, ❝İlaç ödem yapmış❞ dedi. Hemen başka bir hastaneye gitmemi söyledi. Taksiye atlayıp gittim. Üç doktor beni aşağıya indirdi. Röntgenimi iki kez çektiler. Maalesef önceki doktorun verdiği ilaç ödem yapmış. Hemen ilaçlarımı değiştirdim ve düzeldim.

Doktor beni ölüme götürebilirdi, ucuz atlattım. Gerek diş polikliniğinde, gerekse hastanelerde lütfen çok dikkatli olun. Kimin ne olduğunu kalabalıktan bilme şansımız yok.

Daha anlatacak çok şeyim var ama sağlıklı bir hayat sizlerle beraber olsun.