Nevruz derki ben nazlıyım
Sarp kayalarda gizliyim
Mavi donlu gök gözlüyüm
Benden ala çiçek var mı
Al baharlı mavi dağlar,
Yarim gurbet elde ağlar.
Aşık Veysel….21 Mart 1973. Rahmet ve saygı büyük ozana. Nevruzun bahar çiçekleri…Ölümünün Nevruz gününe denk gelmesi.
Ülkemizde iki grup insan yaşıyor….
Birinci grup ülkenin en çok yükü sırtına binen, üreten, en çok sevgiyi veren, en çok okuyan, en yüksek IQ ‘ya sahip olan nitelikli grup…
Diğerleri de bunların dışında olanlar. Yani üretime, eğitime, sosyal yaşama ya hiç katkıları olmayan ya da çık sınırlı katkı sağlayan grup..
Ülkenin kaderini de bu ikinci gruba dahil olan kitle belirliyor…Açlık sınırının altında kalanlarda seçim zamanı elde olan tüm propaganda araçları kullanıldığında “din, bayrak ,terör, dış güçler, yerli otomobil, fışkıran petrol, rezervi bitmeyecek doğalgaz“ gibi hamasi söylemlere her zaman olduğu gibi bundan sonrada prim vermeye devam edecektir.
Vatandaşlık görevimizi yapıp sandığa gidelim, kararsız kalmayalım ….
“Renkleri karıştırıp, acayip çizgiler çiziyorsun. Sende resim yeteneği yok demiş birisi Picasso’ya. Picasso hemen yere bir buğday çizmiş. Öyle gerçek olmuş ki tavuğun biri gelip gagalamaya başlamış.
“Peki demiş bu elinden geliyor da neden böyle anlaşılmaz resimler yapıyorsun?”
Picasso’nun cevabı net ve kısa olmuş…
“Çünkü ben resimlerimi tavuklar için yapmıyorum..”
BİRAZ TEBESSÜM
“Nasreddin Hoca bir gün evde otururlarken karısına:
– Hanım iyi dinle, size vasiyetimdir. Ben öldüğümde beni baş aşağı gömün, demiş.
Karısı şaşırmış:
– Hoca o ne demek? Neden böyle bir şey istiyorsun, demiş.
Hoca ciddi bir şekilde:
– Yarın öbür gün kıyamet koparsa her şey ters düz olacak. O zaman ben de düz olarak ayağa kalkabilirim, demiş.”
Yorum Yazın
Facebook Yorum