Bir gün, bir ay, bir yıl elli yıl bile değil;
İnsan insana taaa ölene kadar gereklidir,
…
-İmzayı atsın onunla işim biter aramam,
-Köprüyü geçene kadar ayıya dayı derim,
-Miras işi çözülsün bin yıl yaşasa da artık görüşmem,
-Kredime kefil olsun, hayatımın en büyük kazığını atar giderim,
-Çocuğumun üniversite işini halletsin yüzüne bakmam,
-Gelinim oldu hayrını görmedim defolsun,
-Damadım oldu adam olmadı işim olmaz,
-Doktor raporumu alsın artık görüşmem,
-Hele büyüklerimiz ölsün sonra yüzüne bakmam vs…
…
Anneciğim bu şekilde çıkarcı davranan insanlara;
-BALTASI KÜTÜKTEN ÇIKTI; ARTIK DÖNÜP YÜZÜMÜZE BAKMAZ; BİZE EYVALLAHI BİTTİ derdi,
Oysa hayat isimli bu serüvende; insan insana bir defalık, bir günlük, aylık, yıllık, on ya da elli yıllık değil, ölünceye kadar gereklidir,
Hayat serüveninde her gün insana aşılamaz büyük sorunlar getirir,
İnsanın tek başına altından kalkamayacağı sorunlar ve onlara yeni çözüm yolları aratır, buldurup uygulatır,
Bu da insanlar arasında bir gün, ay, yıl, değil belki de ömür boyu sürekli dayanışmaya mecbur bırakır,
Hayat bu doğal yasalarına uyanlarla yoluna devam eder; uymayanların icabına bakar,
…
Ne kadar güçlü, genç, yakışıklı, büyük kariyere, sınırsız ekonomik varlığınız da olsa gücünün yetmeyeceği zamanlar hep olacaktır,
Hayat insanı silindir gibi ezip gidebilecek olayların akışı insanı öyle zorlar ki;
Burnu havalarda olan, işinin bittiğini sanan kişiye bazen tükürdüğünü tekrar yalatır,
Ret ettiği, sırtını döndüğü eli değil ayağı tekrar öptürür,
Her gün, her nefeste lanetlediği insanın kapısında diz çöktürür,
Günlerce sorununun çözümünde yardımcı olması için binlerce kez özür diletip yalvartıp yakartır,
Hakaret ettiği dövdüğü, aşağıladığı, sokakta saldırdığı, sakat bıraktığı kişiden bin özür diletir,
Maddi ve manevi her türlü bedeli ödetir,
Hayat şartları öyle acımasız ve zorlayıcı olur ki, aralarında kan davası olanları bile gün gelip barıştırır,
…
Akıllı kişi insanlar arasındaki ilişkiyi kısa vadeli düşünmemelidir;
-Benim bu kişiyle bir günlük işim vardı, çözdüm bitti yüzünü şeytan görsün diyenlere;
-Onunla her türlü alış verişimi bitirdim, defolup gitsin dememelidir,
Böyle düşünen ve davrananlara hayat öyle bir tokat vurur ki, yaptıklarından bin kez pişman eder;
Hatalı olan o kişi gün gelir geri döner, aylar, yıllar sonra bile;
-Kurban olduğum, elini ayağını öptüğüm sana yeniden şöyle bir işim düştü, ne olur beni bağışla çok pişmanım diye yalvartıp, önünde diz çöktürür,
-Beni idam edecekler şu ipime bir bıçak vurursan kurtulacağım,
-Hayatım bitti, artık benim için yaşamak benim için haram yardım et diye yalvartır,
Ellerini değil ayaklarının altını bile öptürür,
…
Hiç ummadığı bir kişi, hiç beklemediği, aklının ucundan bile geçirmediği bir yerde,
Öyle bir zamanda o kişi gerekli olur ki; hiçbir şey yapmasa bile, görüntüsünün etkisi bile insanı idamdan kurtarabilir,
Önemsemediği insanın gücü gün gelir bir tek selamıyla demirden ve çelikten tüm kapıları sonuna kadar açtırır,
Olmaz, olamaz denilen, ümit kesilen her şey bir anda sanki sihirli bir değnekle çözülüp sonuçlandırılır
…
Yaşı, eğitimi, gücü, niteliği, niceliği, kariyeri, ekonomik ve siyasi gücü ne olursa olsun insanı ipten kurtarır,
Çaresiz hastalığına çare-çözüm-ilaç olur,
Ulaşamadığı dünyaca ünlü doktoru evine getirip yatağında tedavi ettirir,
Bulunamayan ölüme çare olacak ilacı dünyanın öteki ucundan bulup getirir,
Kendinin ya da uğruna hayatını verebileceğin sevdiklerinin canını kurtarır, onlara çare bile olur,
…
O nedenle insanlarla ilişkileri uzun vadeli şekilde düşünmek zorunludur;
-Bu insanın kariyeri yok, parası-pulu yok, niceliksiz, bir defalık işim vardı çözdü bitti, ölene kadar onunla artık işim yok, görüşmem, işim bitti demeyin,
…
Her insanın gözle görülen fiziki-beden yönünün yanı sıra, bir de gözle görülmeyen, etkisi ve yetkisinin sınırları asla hesap edilemeyen karizması vardır,
Yani diğer insanlar üzerindeki görünmeyen etkisi görünenden daha da önemli olabilir…
…
O nedenle, insanlar arasındaki ilişkiyi bir günlük, aylık, haftalık on yıllık, elli yıllık gibi düşünmeyin; sosyal bir varlık olan insan beşikten mezara kadar diğer insanlarla iletişim halinde olup, onlarla uzun vadeli, çıkara dayanmayan, akılcı iletişimini sürdürmek zorundadır, buna mecburdur,
Çünkü insan insana ölünceye kadar gereklidir, bunu unutmayın…
15 Haziran, 2025, PazarİNSAN İNSANA ÖLENE KADAR GEREKLİDİR…
ABDULKADİR KAÇAR
Yorum Yazın
Facebook Yorum