Özledim köyümün toprak yollarında yürümeyi
Tertemiz sıvanmış kerpiç evlerini
Damlarında pekmez tepsilerini
Bezlere serilip kurumaya bırakılan dutlarını
Kayısılarının bal tadını
İğde çiçeklerinin mis kokusunu
Harmanında esen rüzgârını
Firik olmuş nohutlarını
Dalgalanan buğday başaklarını
Yakan güneşte sığınak arayan börtü böceğini
Kokusu köyü dolaşan tandır ekmeğini
Çocuklarını, yaşlılarını, gençlerini
ÖZLEDİM..,
Kimi büyüdü , kimi yaşlandı, kimisi de göçüp gitti..
Daha nice unuttuklarım varsa onları da özledim.
Özlemekten daha kötü bir şey varsa o da gelmeyecek birisini özlemektir.
Teşekkür etmeden aldığımız hayatı, gelişigüzel kullanır, farkında olmadan da yitiririz. Farkında olarak yaşamaya çalışalım.Sevdiğimiz insanlar için ümit kesilmemeli.
Sevgisiz, umutsuz kalmayalım. Söz yürekten çıkarsa yüreğe gider..
Dilden çıkarsa kulağı aşamaz..!
HER KAPIYI AÇAN ANAHTAR SEVGİDİR….
Yorum Yazın
Facebook Yorum