Mersin'in en vefalı insanı Hacı Bayram Birinci'yi dua ve gözyaşlarımızla ebedi sonsuzluğa uğurlamanın üzüntüsünü yaşadık. Mersin’de yaşayıp da, hele hele sporla uğraşan herkesin tanıdığı Hacı Bayram Birinci, kendisine yakışır bir törenle toprağa verildi. Hacı Baba, çok ama çok üzüntülü gitti bu vefasız dünyadan. Herkesin iyi ve kötü gününe koşan, çareler arayan Hacı Baba’nın son ve tek bir isteği vardı; o da 80 yıldır canı evladı gibi arşiv yapıp biriktirdiği Mersin İdmanyurdu fotoğrafları ile bir MERSİN İDMANYURDU MÜZESİ’ni Mersin’e kazandırmaktı.
Atanmışlara, seçilmişlere, hangi yetkiliyi görse, “Kendim için değil, Mersin İdmanyurdu için bana bir müze yeri verin,” derdi. Atanmış ve seçilmişler, “Tabii ki, tabii ki,” deyip hep kulak arkası ettiler Hacı Dayımızın bu isteğini. Kısacası, gözü açık arkada gitti. Allah rahmet eylesin Hacı Bayram Birinci Dayımıza.
Köşemin başlığında da belirttiğim gibi, inanın, 45 yıllık gazeteciyim; Mersin’de, çok il ve il dışı ziyaretlerim oldu, görüşmelerim oldu ama Mersin kenti gibi VEFASIZ BİR KENT görmedim. Gören varsa da söylesin. Şimdi artık Hacı Dayımız yok. Zaten küme düşen, yok olan Mersin İdmanyurdu onu çok üzüp yıpratmıştı. “Sokağa çıkamıyorum Haldun kardeşim,” derdi. Böylesine Mersin’i sahiplenmiş, kalbi Mersin için atan, yüreğini, canını Mersin İdmanyurdu için her an vermeye hazır olan Hacı Bayram Birinci Dayımız yok artık. Hele hele “DÜĞÜNE HERKES GİDER, SIKINTIYI GELİN ÇEKER” lafını hiç ama hiç unutmayacağım.
Şimdi bayrak güzel kalpli oğlu Duran Birinci’de. Başın sağ olsun Duran kardeşim. Hacı Dayımın istediklerini gerçekleştirmek için her türlü desteğe hazırız. Saygılarımla.
Yorum Yazın
Facebook Yorum